«الاهیات شبانی» قسمی از الاهیات نقلی مسیحی است که وظیفه انتقال عشق و مراقبت الاهی به تمام نیازمندان را بر‌ عهده دارد. الاهیاتی است که نَسَب خود را به مسیح و پولس، در حکم شبانان مردم، می‌رساند و بنای خود را بر الگوی زندگی شبانی مسیح می‌گذارد. طبیعی است که مسئلۀ شر در لباس مسئله‌ای منطقی و فلسفی برای این الاهیات جلوه‌گر نمی‌شود، چراکه الاهیات شبانی رسالت مدافعه‌جویانه‌ای را بر عهده نگرفته است. اما مسئلۀ شر به شکل دیگری با نام مسئلۀ شبانی شر در این الاهیات ظاهر می‌شود؛ به این معنا که انسان‌ها وقتی در زندگی با شرور مواجه می‌‌شوند، احساس گوسفندانِ بی‌شبانی را خواهند داشت که بی‌پناه و ناامن رها شده‌اند. آنها، که انتظار مراقبت و امنیت از خدای عاشق و خیرخواه خود دارند، با بروز شر در آستانه بی‌اعتمادی و ناامیدی از خدا قرار می‌گیرند. الاهیات شبانی در پاسخ به این مسئله با توجه به الگوی عیسی مسیح، اندیشه‌ها و راه‌کارهای مفید و کارگشایی دارد. یادآوریِ عشق و مراقبت خدا، به کار بستن زبان عواطف، گوش دادن فعال، تصحیح انگاره‌های نادرست دربارۀ رنج و ترویج انگاره‌های درست دربارۀ رنج، ارائۀ راه‌کارهایی برای اجابت دعا و تأکید بر آیین تدهین بیماران و محتضران، از جمله پاسخ‌های الاهیات شبانی به مسئلۀ شر است.