بعد از سیر تاریخی مباحث مقارنه الادیان و مقالات و فرق،‌ در دوران معاصر بحث تقریب ادیان ابراهیمی جایگاه ویژه­ای یافته است. اگرچه هنوز برخی از عدم امکان، نامطلوب و نامفید بودن تقریب بین ادیان سخن می­رانند اما بحران­های پیش­روی انسان­ها و ظرفیت­های ادیان الهی برای تکامل و هدایت بشریت ضرورت تقریب ادیان را بیش از پیش نمایان کرده است. تقریب بین ادیان ابراهیمی برای به نتیجه رسیدن محتاج تعامل آگاهانه با چالش­ها و آسیب­شناسی عالمانه این حوزه خواهد بود. شناخت مقدمات تقریب،‌ آشنایی با اصول و مبانی،‌ فهم نظام تقریب دینی و جایگاه اصلاح و احیاء در دین، تقریب بین ادیان را به سمت تعامل­گرایی و تکامل­گرایی پیروان ادیان الهی سوق خواهد داد. این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی و ابزار کتابخانه­ای با دسته­بندی و بررسی رویکردها در زمینه تقریب ادیان ابراهیمی، به تقویت دیدگاه­ها ضرورت تقریب پرداخته است و آموزه تقریب بین ادیان ابراهیمی را بر اساس نظام تقریب و با نگاه به چالش­های درون دینی و برون دینی و آسیب­شناسی این حوزه به سامان رسانده است.