این کتاب بصورت موردی، بخش هایی از تلمود را ذکر نموده و به نوبه ی خود منبع بسیار خوبی برای آشنایی اجمالی با سبک و سیاق منبع عظیم فقهی-تفسیری دین یهود (مجموعه تلمود)، و بطور کلی شریعت موسوی می باشد. 

اگر کتاب مقدس سنگ زاویه و شالوده یهودیت باشد تلمود ستون اصلی آن خواهد بود که بنا و عمارت معنوی و عقلانی یهودیت را پشتیبانی میکند.

تلمود، به عنوان مجموعه عظیم و اصلی فقه یهود، در طول تاریخ در نظر غیر یهودیان از یک سو به علت ساختار گسترده و منسجم فقهی، حقوقی و اخلاقی آن مورد مدح و احترام بوده و از سوی دیگر به علت لحن صریح آن در موضع ‏گیری در برابر غیر یهودیان (که در زمان شکل‏ گیری آن در حدود 2000 سال پیش عموما کافران را شامل می‏شد) و حتی سخت ‏گیری نسبت به یهودیان غیرملتزم به شرع یهود، مورد انتقاد، عتاب و حتی توهین قرار گرفته است.

نقل قول‏هایی ناقص و حتی تحریف شده به تلمود و آیین یهود منسوب و متعاقب آن، امواج توهین و استهزا به این کتاب به عنوان مرجع احکام دینی یهودیان از سوی نشریات و کتاب ‏ها به سوی افکار عمومی بی ‏خبر از واقعیات ارسال می‏شد.

خوشبختانه رویکرد مثبت جامعه ایرانی و محققان روشنفکر مسلمان در سال‏ های اخیر به واقعیات دیگر ادیان در رفع این کوتاهی تا حدی تاثیر نهاده است که انتشار سیری در تلمود مهمترین این اقدامات است. حجت ‏الاسلام باقر طالبی دارابی از محققان برجسته حوزه ادیان و عضو هیئت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب این کتاب را با دقت نظر و امانت‏داری کامل ترجمه کرده و پس از بازخوانی ‏های متعدد توسط تنی چند از صاحبنظران، آن را به دست چاپ سپرده است.

وی در مقدمه کتاب ضمن آن که از یهودیت با عنوان «دینی که آموزه ‏های مشترک آن با دین اسلام بیشتر از هر دین دیگری است» نام می‏ برد، کتاب و سنت اسلام را با شریعت مکتوب (تورات – عهد عتیق) و شریعت شفاهی (تلمود) در یهود مقایسه می‏کند.

طالبی دارابی در معرفی تلمود می‏نویسد: «تلمود نماد عقلانیت، تفکر، اجتهاد، فقه، کلام و در یک کلمه سمبل ادبیات دینی یهود است.

سخن گفتن از تلمود، سخن گفتن از تاریخ اندیشه و فرآیند رو به رشد اجتهاد یهود است. تلمود اثری دیرپا است که ریشه در تاریخ و متن حوادث واقعه در زندگی پرمشقت یهودیان، به ویژه عالمان، فقیهان و حکیمان این قوم دارد…»